Riek Milikowski-de Raat (1918), geboren in een christelijk arbeidersgezin in de Amsterdamse Jordaan, woonde achtereenvolgens in Amsterdam tot 1953, Leiden 1953-1972, Zaandam 1971-1995. Vanaf 1995 woont en werkt zij weer in Amsterdam.

Als oudste dochter van het gezin heeft zij in de crisisjaren van de vorige eeuw, al vroeg haar bijdrage geleverd aan het gezinsinkomen en kon daardoor slechts met vele onderbrekingen, in de avonduren, haar opleiding volgen. Vanaf 1936 op het Instituut voor Kunstnijverheids Onderwijs (IvKNO) en later op De Nieuwe Kunstschool, eveneens in Amsterdam, bij Jan Havermans. Deze opleiding, in 1933 opgericht door Paul Citroen, was sterk antifascistisch en geïnspireerd op het Bauhaus in Duitsland, maar werd later ook hier, door de Duitse bezetters verboden. In de oorlogsjaren heeft zij onder andere door haar activiteiten in het verzet nauwelijks kunnen tekenen en schilderen.
In 1953 sloot zij zich aan bij het Leids schilder- en tekengenootschap Ars Aemula Naturae en in die periode volgde zij lessen in Den Haag op de Vrije Academie en op de Academie voor Beeldende Kunsten bij Paul Citroen en Han van Dam.

Haar werk heeft een sterk symbolisch karakter en wordt bepaald door haar sociale en maatschappelijke betrokkenheid. Zij laat zich daarbij inspireren door haar directe omgeving en de natuur. Zij kiest hiervoor in het bijzonder drie categorieën onderwerpen: stilleven, portret en landschap, waarin zij op indringende en realistische wijze haar visie verbeeldt op de maatschappij (o.a. de kinderportretjes in potlood uit de hongerwinter, de indringende portretten in Siberisch krijt van arbeiders en arbeiderskinderen uit de Leidse volksbuurten, de olieverf-stillevens 'Vrucht van het land', 'Feest om het brood', '1-mei tulpen', 'Februari-staking herdenking', 'Die weisse Rose' etc.).

'...In enkele werken bereikt zij een hoogte waardoor deze in ons visuele geheugen geprent blijven. Riek de Raat maakt kunst die ontroering schenkt door het contact met de intieme wereld van onze naasten en van de naaste van de mens, van zijn omgeving en de natuur...'
(Emile Meijer, 1921-2002. Oud-direkteur Van Goghmuseum, Amsterdam.)