Uit het werk van Onno Boerwinkel (Middelburg, 1950) spreekt een taal van de levende traditie. Door zijn speciale pasteltechniek en de keuze van de locaties die hij uitbeeldt, toont hij zijn hang naar de romantiek en de verwantschap die hij voelt met de grote 19e- (en begin 20e-)eeuwers. Hij verbindt de wereld van toen aan die van nu en voegt de verworvenheden toe van het abstracte tijdperk wat er tussen ligt. Zo is de doorleefdheid, de huid van zijn werk, de weerslag van een intense betrokkenheid en samenvloeiing tussen thema en onderwerp dat hij jaren geleden uitbeeldde, opnieuw te verkennen en in een ander licht te herzien.
Gestaag werkt hij verder aan een intiem oeuvre van veelal kleine formaten: verfijnde kleinoden in glacerende en uit de pastelhuid geëtste lagen pastelkrijt. Elk vlak en iedere lijn zijn op natuurlijke wijze met andere karakteristieken verbonden. Onder het krijtimpasto spelen zich tweede, derde en vierde levens af.